Wawrzynkiewicz Iga Patrycja

Iga urodziła się 20.09.2008 roku jako zdrowa, duża dziewczynka, z 9 punktami w skali Apgar. Jej problemy zaczęły się w 6 miesiącu życia, po kolejnej skojarzonej szczepionce. Jej stan drastycznie zaczął się pogarszać. Dwumiesięczny pobyt w szpitalu nie wyjaśnił jednak przyczyn jej problemów, jedynie w miarę ustabilizował jej stan. Iga spędziła jeszcze wiele tygodni w różnych szpitalach i klinikach. W trakcie kolejnych wizyt zdiagnozowano u niej między innymi padaczkę, małogłowie, zespół pozapiramidowy, poważne uszkodzenia mózgu, porażenie czterokończynowe, refluks żołądkowo-przełykowy, atetozę, skoliozę.

Z uwagi na dużą niedowagę przez dwa lata Iga dokarmiana była specjalnymi odżywkami przez sondę nosowo-żołądkową. Teraz ma założonego PEG-a. U Igi przez lata wykluczono szereg innych chorób, jednak mimo szerokiej diagnostyki neurologicznej i metabolicznej ostatecznej diagnozy nie udało się postawić do dnia dzisiejszego. Obecnie jej diagnoza to: encefalopatia o nieustalonej etiologii (uszkodzenia mózgu niewiadomego pochodzenia). Iguni wraz z upływem czasu doszedł kolejny problem. Jej szczęka, ponieważ nie pracuje prawidłowo, nie gryzie pokarmów, uległa bardzo sporej deformacji. Do tego zęby stałe powychodziły jak chciały. Tak duża deformacja zgryzu powoduje, że Iga nie domyka buzi, cały czas przygryza policzki i wargi. Dostaje ogromnego szczękościsku, w efekcie którego ma odgryziony kawałek języka. Iga ma w buzi cały czas stan zapalny, wielki ból sprawia jej nawet picie. Operacje chirurgiczne, dopóki Iga rośnie, są niemożliwe. Jedyną nadzieją w chwili obecnej jest bardzo drogi, specjalistyczny aparat ortodontyczny założony na górną i dolną szczękę.

Iga ma bardzo obniżone napięcie mięśniowe, jest wiotka, ma problem z samodzielnym utrzymaniem główki. Nadal nie potrafi sama siedzieć, nie chodzi, nie mówi. Nie potrafi przekazać swoich potrzeb. Porozumiewa się tak jak potrafi. Uśmiechem lub płaczem okazuje swoje emocje i potrzeby. Igunia wymaga ciągłej, regularnej rehabilitacji, zarówno w domu, jak i w specjalistycznych ośrodkach rehabilitacyjnych. Czas bez rehabilitacji jest dla niej czasem nie do odpracowania. Całe jej malutkie życie to intensywna rehabilitacja, która jest jej jedyną nadzieją na lepsze jutro. Oprócz rehabilitacji Iga, aby w miarę normalnie funkcjonować potrzebuje podstawowych lecz bardzo drogich sprzętów, takich jak wózek, fotelik samochodowy, gorsety, ortezy, itp. To koszty liczone w tysiącach złotych!

Pomimo tak wielu problemów, tak wielu kłód, które rzuca jej pod nogi życie, Iga jest bardzo dzielną dziewczynką. Los zgotował jej trochę inną drogę, ale się nie poddaje. Wielka chęć do życia sprawia, że dzielnie walczy o polepszenie swojego stanu. Rodzice są z niej bardzo dumni. Celem ich życia jest to, aby córka w jak największym stopniu była samodzielna, Pragną, aby mogła kiedyś normalnie i godnie żyć. Pracuje tylko tatuś Igi. Mama zrezygnowała z pracy, aby się nią opiekować, bo Iga wymaga całodobowej opieki. Za to dostaje tylko świadczenie pielęgnacyjne. Iga dostaje zasiłek pielęgnacyjny. Leczenie, rehabilitacja i wszelkie niezbędne sprzęty dla Igi znacznie przekraczają możliwości finansowe rodziców. Nie są oni w stanie zapewnić jej tego, czego tak bardzo potrzebuje do życia.

Prosimy Państwa, pomóżcie Idze, aby to co do tej pory osiągnęła nie poszło na marne, aby pieniądze nie były barierą nie do pokonania!!!