Jezierski Tomasz

Fundacja Dzieciom „Zdążyć z Pomocą” prosi o wsparcie dla Tomka Jezierskiego. Tomasz przyszedł na świat 20 kwietnia. Urodził się z zespołem wad wrodzonych – sekwencja Pierre’a Robin’a, ma stopy końsko – szpotawe, kurzą klatkę, skoliozę, wiotkość mięśni, niedosłuch. Od samego początku rodzice postawili na intensywną rehabilitację, której efekty są widoczne.

Sekwencja Pierre’a Robin’a jest zespołem wad wrodzonych twarzoczaszki polegającym na niedorozwoju żuchwy, a także występowaniu rozszczepu podniebienia (twardego i miękkiego). Stan jego zagrażał życiu, ponieważ mógł być przyczyną zatrzymania oddechu. Przyjmowanie posiłków było ogromnym problemem. Tomuś nie umiał ssać. Ginął w oczach. Lekarze specjaliści podjęli decyzję o natychmiastowej operacji rozszczepu podniebienia miękkiego i twardego.

Tomuś był bardzo wiotki, lał się przez ręce. Od 3 miesiąca życia był rehabilitowany przeze mamę metodą Vojty. Po dwóch miesiącach od stosowania tego typu rehabilitacji lekarka zauważyła, że metoda ta była dla niego zbyt drastyczna i zaleciła zmianę na metodę znacznie łagodniejszą Bobach. Tomuś siedział dopiero w wieku 9 miesięcy. Chodzić zaczął w wieku 2,5 lat. Chwiał się bardzo długo, nie nadążał za swoimi chęciami, przewracał się. Dziś jeszcze nie biega i nie wiadomo czy w ogóle będzie. Zaczął późno mówić, w wieku 3,5 roku, za to od razu stara się całymi zdaniami. Mówi dużo wolniej niż rówieśnicy – to też znak osłabionego napięcia. Ale to również, choć bardzo powoli się zmienia. Intelektualnie rozwija się bardzo dobrze.

Klatka piersiowa Tomusia ma zniekształcony mostek, który tworzy silne uwypuklenie do przodu / kurza klatka/. Od 2 tyg. życia do 6 miesiąca Tomuś miał założone opatrunki gipsowe na nóżki i co 2 tyg. zmieniane i korygowane stopy. Niestety lewa stopa dalej wchodzi do środka i potrzebny będzie zabieg operacyjny.

Od 5 miesiąca życia pojawiła się u Tomusia skolioza wczesnodziecięca. Jest to choroba, której towarzyszą zmiany w całym narządzie ruchu, a w przypadkach bardzo zaawansowanych staje się chorobą ogólnoustrojową, której towarzyszą zmiany w układzie oddechowym i krążenia. Od 1 roku życia Tomuś był gorsetowany, lecz gorset nie przynosił żadnych efektów. Kiedy skończył 2,5 roku lekarz zadecydował, że potrzebny będzie zabieg operacyjny, ponieważ skolioza znacznie postępuje.  Profesor  odciągał ją w czasie, ponieważ Tomaszek był za malutki, a zabieg bardzo poważny i skomplikowany. Miał on już IV i największy stopień skrzywienia  wg Cobb´a Th7-L2 139° w prawo. Operacja udała się. Tomaszek poradził sobie świetnie. Po powrocie z kliniki nie chciał chodzić, bał się stanąć na nogi. Duża korekcja kręgosłupa sprawiła, że Tomaszek musiał na nowo uczyć się chodzić. Środek ciężkości ciała się przesunął i syn nie mógł złapać równowagi. Stopniowo, pomalutku prowadzałam go za rączki. Trwało to prawie miesiąc, kiedy się przemógł do samodzielnego chodzenia. Kolejny zabieg był w  25 listopada. Lekarze specjaliści wymienili implanty i zrobili korekcję kręgosłupa wg Cobb’a Th7-L2 80 st. 13 kwietnia 2012 roku odbył się kolejny zabieg, usunięcie instrumentarium GSP i korekcja deformacji kręgosłupa na „prętach rosnących” na instrumentarium Stryker Xia po operacji 46’st w lewo. Następny zabieg wyznaczony jest na 23 kwietnia 2013 r. Przyszłość jest pod znakiem zapytania.

Rodzice robią  wszystko, aby ich synek dostał optymalną terapię. Bardzo ważna jest  rehabilitacja. Bez rehabilitacji ruchowej, nie pojawi się np. mowa, pisanie itd. Tomuś jest cudownym, uroczym chłopcem. Nikt nie poznaje, że miał rozszczep. Mówi trochę niewyraźnie, ale jest jeszcze czas na pracę nad tym. Ortodonta  przewiduje, że będzie musiał nosić aparat.

Apelujemy o pomoc.

Wszystko co można zrobić dla Tomusia wiąże się z finansami. A można zrobić jeszcze więcej. Rodzice Tomka starają się wszystkimi możliwymi sposobami pozyskać środki na leczenie i rehabilitację, a także poprawę bytu materialnego – niejednokrotnie narażając się na nieprzyjemne komentarze.

Zakup sprzętu rehabilitacyjnego, różnorodna terapia, wizyty u lekarzy, zakup programów i pomocy edukacyjnych to  ogromny koszt, a ich wynagrodzenie nie pozwala na pokrycie wszystkich potrzeb Tomusia. Piszemy z nadzieją, że znajdzie się wiele osób o dużym sercu, którym los chłopca nie będzie obojętny

Prosimy o pomoc, nawet złotówka może pomóc TOMASZKOWI.