Wardak Cezary

Fundacja Dzieciom „Zdążyć z Pomocą” zwraca się z uprzejmą prośbą o pomoc dla Cezarego i Aleksandra Wardaków.

Cezary i Aleksander są bliźniakami. Chłopcy urodzili się jako wcześniacy 11.03.2009 r. w 36 tygodniu ciąży przez cesarskie cięcie z powodu niewydolności łożyska. Przez pierwszy rok życia chłopcy wymagali licznych kontroli specjalistów oraz rehabilitacji. Chłopcy bardzo chorowali i nadal ich system odpornościowy nie pracuje prawidłowo. Z Czarusiem od początku były problemy, niepokojące zachowania, nadpobudliwość, problemy z koncentracją, W wieku 12 miesięcy zaniepokoiło rodziców, że Czaruś nie łapie z nimi kontaktu wzrokowego, nie chciał się do nich przytulać, bardzo ich to zmartwiło, ale wtedy pediatra ich uspokajał, że mają porównanie z drugim synkiem i żeby jeszcze poczekać. Tak zrobili, ale dalej pojawiały się niepokojące sygnały: na pierwszy rok nie mówił żadnych pojedynczych słów, rozwijał się nieprawidłowo, pojawiały się dziwne zachowania, skrajne zmiany nastroju. Na co dzień pojawiła się zabawa z szeregowaniem samochodów, mama miała wrażenie, że Czarek chwilami ma swój świat i nikogo w nim nie potrzebuje. Przy tym wszystkim mowa w ogóle się nie rozwijała, nie mówił ani jednego słowa. Rodzicom wydawało się, że Oluś rozwija się prawidłowo, nie było trudnych i dziwnych zachowań, poza samym problemem z mową. Kiedy chłopcy skończyli 3 latka i nadal nic nie mówili, nie było żadnych pojedynczych słów, udali się do poradni psychologiczno pedagogicznej, gdzie u Czarusia i Olusia stwierdzono nieharmonijny i opóźniony rozwój psychoruchowy, opóźnioną sprawność umysłową na poziomie wieku 2 latka i 5 miesięcy, istotnie opóźniony rozwój mowy czynnej. Chłopcy otrzymali orzeczenia o potrzebie wczesnego wspomagania rozwoju dziecka, dzięki którym udało się zapisać na zajęcia logopedyczne, na program współfinansowany przez Miasto Warszawa. Następnie trafili do Adesse Centrum Kompleksowej Diagnozy i Terapii Logopedycznej, gdzie zostali objęci opieką neurologopedy, psychologa i pedagoga. Już na pierwszym spotkaniu specjaliści skierowali Czarka do poradni Autyzmu dla dzieci Krasnal, a Olusia do neurologa oraz na diagnozę integracji sensorycznej, z której okazało się, że Czarek i Olek mają uogólnione zaburzenia integracji sensorycznej i wymagają zajęć. Natomiast w Poradni Autyzmu dla dzieci Krasnal, po 3 miesiącach obserwacji przez specjalistów, psychiatra dziecięcy wydał diagnozę Czarkowi: CAŁOŚCIOWE ZABURZENIA ROZWOJOWE ZE SPEKTRUM AUTYZMU.

Po 4 miesięcznej obserwacji w Centrum Kompleksowej Diagnozy i Terapii Logopedycznej Adesse, neurologopeda postawiła diagnozę Olusiowi: AFAZJA ROZWOJOWA, NIEDOKSZTAŁCENIE MOWY POCHODZENIA KOROWEGO. Możliwe uszkodzenie kory mózgowej. Trafili na oddział neurologiczny, gdzie po obserwacji neurologów i po wykonaniu zapisu EEG, wynik okazał się mocno nieprawidłowy, a neurolog potwierdził diagnozę neurologopedy i wystawił zaświadczenie z rozpoznaniem: SPECYFICZNE ZABURZENIA ROZWOJU MOWY I JĘZYKA – ZABURZENIA EKSPRESJI MOWY – AFAZJA ROZWOJOWA. Po kolejnym badaniu EEG neurolog potwierdził padaczkę miokloniczną. Największym koszmarem jest wynik EEG, z którego wychodzi, że Oluś ma zlokalizowane ognisko (zmianę strukturalną mózgu) w prawej półkuli. Na chwilę obecną myślą tylko o tym, co pokaże rezonans magnetyczny, co to jest za ognisko (zmiana), jakiej wielkości i co będzie dalej.

Chłopcy są wspaniali, uroczy i kochani, ale, żeby zacząć mówić, dogonić rówieśników i móc w przyszłości normalnie funkcjonować potrzebują bardzo intensywnej terapii logopedycznej (ok. 5 godzin tygodniowo), psychologicznej, pedagogicznej i integracji sensorycznej. Jest nam ciężko z uwagi na fakt, że obaj wymagają bardzo intensywnej terapii, w większości odpłatnej.

Czaruś od września na stałe jest pod obserwacją Poradni Autyzmu dla Dzieci Krasnal i tam zostanie pod opieką, gdzie będzie miał zapewnione odpowiednie zajęcia, ale jest to za mało. Dlatego chłopcy chodzą na zajęcia do Adesse Centrum Kompleksowej Diagnozy i Terapii Logopedycznej, mają tam po 2 godziny zajęć logopedycznych, po godzinie integracji sensorycznej, 1 godzinę z psychologiem, 1 godzinę z pedagogiem. Poczynili już małe postępy, pojawiły się pierwsze proste słowa, dwusylabowe, ale to wciąż przed nimi długa i pracowita droga, a przy tym bardzo kosztowna, bo są to w większości odpłatne zajęcia.

Dlatego zwracamy się do wszystkich, którzy chcą pomóc Czarkowi i Olkowi o wsparcie ich leczenia i rehabilitacji.