Domżalicka Anna Maria

Ania  jest bardzo kochanym, pogodnym i bystrym dzieckiem, mimo tego, iż cierpi na mózgowe porażenie dziecięce. Ania jest wcześniakiem, urodziła się o dwa miesiące za wcześnie, w dodatku jej mama, będąc w ciąży miała zatrucie ciążowe – gestozę. Dzięki szybkiej i trafnej decyzji lekarzy Ania żyje, jednakże nastąpiło u niej bardzo silne niedotlenienie, w związku z czym doszło do dużego uszkodzenia mózgu, konsekwencją czego jest u Ani czterokończynowe mózgowe porażenie dziecięce.

Ania po urodzeniu ważyła 1,5kg, przez pierwsze 1,5 miesiąca swojego życia przebywała w inkubatorze – trwała walka o jej życie, która dzięki pomocy Bożej została wygrana. Po wyjściu ze szpitala zaczęła się codzienna rehabilitacja, która trwa już kilka lat. Ania nie mówi, nie siedzi i nie chodzi, bardzo słabo posługuje się rączkami, występuje u niej również duże niedowidzenie. Córka przyjmuje leki przeciwpadaczkowe, gdyż sporadycznie występują u niej napady padaczki. Gdyby nie codzienna rehabilitacja, miałaby „przykurcze”, nie byłoby z nią kontaktu psychicznego.

Z całego serca pragniemy, aby Ania, gdy zabraknie rodziców, mogła samodzielnie funkcjonować w życiu. Do osiągnięcia tego celu niezbędna jest „mrówcza”, codzienna praca. Ania jest codziennie rehabilitowana ruchowo. Bardzo dobre efekty w rehabilitacji przynoszą wyjazdy na turnusy rehabilitacyjne, gdzie prowadzona jest kompleksowa rehabilitacja. Na turnusie dzieci mają zajęcia z logopedą, terapię ręki, hipoterapię, hydroterapię, refleksoterapię, kinezyterapię i inne zabiegi. Jednakże średni koszt pobytu dziecka na turnusie rehabilitacyjnym (dziecko musi być z jednym opiekunem) kształtuje się w granicach 5000zł. W ciągu roku dziecko powinno bywać jak najczęściej na takich turnusach, długość jednego turnusu to około 2 tygodnie. Przeciętnie zarabiającej rodziny nie stać na taki wydatek, nawet raz do roku, a wyjazdów powinno być więcej. Mała jest nadzieja, aby Ania mówiła, dlatego musimy szukać alternatywnych form porozumiewania. Do takich form przydatny jest komputer wraz z dodatkowym oprzyrządowaniem i oprogramowaniem. Koszty dodatkowego oprzyrządowania do komputera można liczyć w tysiącach złotych.

Nie trzeba chyba nikomu mówić, jak smutną sprawą dla rodziców dzieci niepełnosprawnych jest to, gdy nie mogą zapewnić dziecku wszystkich szans, aby poprawić jego sprawność i przystosować dziecko do w miarę samodzielnego życia, gdy kiedyś rodziców zabraknie. Będziemy niezmiernie wdzięczni za każdą, nawet najmniejszą wpłatę.