Surdel Nikola

Dzień dobry, cześć, hej!
Mam na imię Nikola, mam 14 lat i mieszkam w województwie podkarpackim
Moja przygoda ze słuchem  zaczęła się w 2020 roku, gdy miałam 11 lat. W styczniu nagle straciłam słuch w prawym uchu, lewe ucho od urodzenia miałam mniej słyszące, ale do 11 roku życia radziłam sobie świetnie bez aparatów ;).
Na początku lekarze zastosowali u mnie leczenie sterydami a później miałam przez 2 miesiące sesje w komorze hiberbarycznej – niestety nic to nie pomogło.
W kwietniu (a dokładnie 7 kwietnia 2020 r.) miałam pierwszą operację wszczepienia implantu ślimakowego. Wtedy bardzo to przeżywałam i byłam źle nastawiona, bo przez trzy poprzednie miesiące używałam aparatów, w których dźwięk był dla mnie bardzo dobry.
Na początku mój powrót do szkoły był trudny, moi rówieśnicy odrzucili mnie przez to, że nie słyszę.
Jedynymi wspierającymi mnie osobami byli moi rodzice, rodzina oraz moja pani wychowawczyni ??, która zawsze robiła wszystko, żebym miała jak najlepiej w szkole (za co jej ogromnie dziękuję i nigdy jej nie zapomnę!!).
Po około roku od operacji po raz pierwszy usłyszałam takie „czyste” dźwięki, zaczęłam rozumieć pojedyncze słowa i trochę mowy. Wtedy właśnie dotarło do mnie, że Implant ślimakowy to coś wspaniałego (na tyle mnie to zachwyciło, że powiedziałam do taty „Nie chcę aparatu, chcę mieć drugi implant.”, po czym ściągnęłam aparat).

Przez ten cały czas radziłam sobie świetnie! A moim największym wsparciem była (wtedy roczna) siostra, która cały czas dawała mi motywację do tego, aby trenować swój słuch i żeby kiedyś opowiedzieć jej, jak mi pomogła ??.

8 kwietnia 2022 r. został mi wszczepiony drugi implant, który był moją świadomą decyzją. Wiedziałam, że tego chcę oraz, że jestem gotowa fizycznie, jak i psychicznie na tą operację. To był jeden z piękniejszych dni w moim życiu!
Poznałam tak dużo osób, z którymi do teraz mam kontakt i tak dużo wysłuchałam historii tych ludzi, że moja ówczesna klasa (która mnie odrzuciła) była dla mnie najmniejszym problemem, nie przejmowałam się nawet osobami, które głośno mnie obgadywały z myślą, że nie słyszę.

W dwóch implantach słyszę tak, jak kiedyś, czyli naturalnie (a nawet lepiej) i jestem z tego powodu strasznie szczęśliwa, bo słyszę choćby śmiech mojej 3-letniej już siostry, którą kocham nad życie i jest moim największym wsparciem w każdej sytuacji.

W tym roku skończyłam także szkołę podstawową i opuściłam moją kochaną wychowawczynię, jedyne słowa jakie pamiętam z tego dnia to „Nikolka dziękuję i i ty dobrze wiesz za co” i tak powiem, choć płakałam jak bóbr przy odbieraniu świadectwa, to te 8 lat nauki było niesamowite.

Dziś jestem uczennicą najlepszego liceum w moim mieście i jestem z tego dumna, że pomimo przeciwności losu zaszłam aż tak daleko.

Jeśli chodzi o procesory to mam Sonnet 1 i Sonnet 2, a obydwie operacje miałam w Kajetanach, w Światowym Centrum Słuchu i Mowy 🙂

Zapraszam Was po więcej mojego życia na mój profil na instagramie, tam pokażę wam ciut więcej!! ??

Pozdrawiam
Jacek