Antczak Tadeusz

Cześć! Mam na imię Tadziu i mieszkam z rodzicami w Poznaniu. Kiedy się urodziłem ważyłem prawie cztery kilogramy, byłem zdrowy, dużo jadłem i otrzymałem pełne 10 punktów w skali Apgar. Mój słuch był bez zastrzeżeń. Mimo, że rozwijałem się prawidłowo, po około pół roku moich rodziców zaczęło martwić, że jestem bardzo niespokojny, szczególnie kiedy budziłem się w nocy. Prawie nic nie mogło mnie uspokoić, a kołysanki nie przynosiły żadnego skutku. Ciemność i głucha cisza mnie przerażały… Przez kilka miesięcy rodzice odwiedzili ze mną wielu specjalistów, w tym pediatrów, neurologa, neurologopedę, fizjoterapeutę, a nawet laryngologa i audiologa. Na próżno – nikt nie znalazł nic niepokojącego. Dopiero kiedy miałem 12 miesięcy, po kolejnych badaniach słuchu okazało się, że nie słyszę. NIC. Rodzice nie poddali się i już po czterech miesiącach zostałem zoperowany przez wspaniałego lekarza, który dzięki wszczepieniu implantu ślimakowego przywrócił mi nadzieję na normalne życie. Słuch to jednak więcej niż odbiór dźwięków, a implant i procesor to tylko narzędzia, które trzeba odpowiednio wykorzystać. Słuch to moja mowa, myślenie, relacje, emocje, moja tożsamość. Większości moich rówieśników słyszenie przychodzi naturalnie. Ode mnie wymaga licznych wizyt u lekarza, specjalistycznych akcesoriów i pomocy naukowych, a przede wszystkim setek godzin wieloletniej rehabilitacji. Dlatego będę ogromnie wdzięczny, jeśli zdecydujesz się mi pomóc. Pomóc nie tylko usłyszeć, ale także pomyśleć, poczuć i pewnego dnia powiedzieć: Dziękuję!

TADZIU