Komunikacja z drugą osobą zakłada, że NIE WIEMY, o czym ktoś chce nam powiedzieć. Jest mieszanką umiejętności językowych i społecznych (to więcej, niż tylko słowa, ale także wiedza jak ich używać). Poprzez język i komunikowanie się nabywamy informacje i jesteśmy w stanie się uczyć.

Komunikacja to nie tylko język (zbiór znaków) i mowa (używanie języka w procesie porozumiewania się – MÓWIĆ ≠ KOMUNIKOWAĆ SIĘ). Nie wystarczy poprawnie wymawiać głosek czy mówić pełnymi zdaniami, aby funkcjonalnie porozumiewać się z innymi. Komunikacja to wymiana informacji pomiędzy dwiema lub więcej osobami.
Nabywanie kompetencji komunikacyjnych to MARATON, nie SPRINT. Używanie systemu komunikacyjnego w codziennych aktywnościach (MODELOWANIE) to KONIECZNOŚĆ!

AAC (Augmentative and Alternative Communication)* to wszelkie działania (techniki i narzędzia), które dostarczą osobom niemówiącym innego sposobu komunikowania się (wyrażania potrzeb, preferencji i możliwości porozumiewania się w różnych funkcjach językowych), a osobom korzystającym z mowy w ograniczonym stopniu pozwolą ją wzmocnić i rozwinąć.

* niezwykle ważne jest, aby nie postrzegać AAC jedynie jako alternatywy, dlatego kładziemy nacisk na „drugie A” i stawiamy je na pierwszej pozycji (AAC jako WSPOMAGANIE mowy i języka oraz całościowe podejście pozwalające na danie drugiej osobie możliwości wypowiedzenia się nawet, jeśli mowa nie występuje, jest niefunkcjonalna do komunikacji lub dopiero się pojawi).

AAC (Always Accessible Communication) to także ZAWSZE DOSTĘPNA komunikacja – odpowiednio dobrana metoda dostępu, mobilność narzędzi, indywidualne dostosowania oraz przygotowany partner komunikacyjny!
Terapeuta AAC to osoba, która posiada kompetencje w zakresie różnych metod, technik, narzędzi oraz dostosowań wykorzystywanych w budowaniu Indywidualnego Systemu Komunikacyjnego (ISK). Może nim być np. psycholog, logopeda, fizjoterapeuta czy pedagog.

Dlaczego warto wprowadzać AAC?

• dajemy możliwość komunikowania się, wyrażania potrzeb i preferencji (to NIE WYBÓR, a PRAWO każdego człowieka);
• pozwalamy na normalizację funkcjonowania osoby w społeczeństwie i osiągnięcie maksymalnej możliwej niezależności;
• dajemy możliwość uczestnictwa w życiu codziennym, wzmacniamy inicjatywę i częstotliwość interakcji oraz dajemy poczucie sprawstwa;
• stymulujemy rozwój językowym i wspieramy rozwój mowy, a jeśli ta nie wystąpi to dajemy alternatywny sposób komunikacji;
• zmniejszamy poziom napięcia i frustracji, co prowadzi do ograniczenia zachowań kontekstowo nieodpowiednich; zmniejszamy frustrację/wycofanie/agresję/autoagresję wynikającą z nieporozumień komunikacyjnych.

NIE MA BADAŃ wskazujących na ZAHAMOWANIE ROZWOJU MOWY lub WYCOFANIE SIĘ Z MOWY u osób korzystających z AAC