Stymulacja systemu taktylnego

Stymulacja systemu taktylnego (łac. tactilis – dotykalny) jest koncepcją opartą na badaniach i doniesieniach naukowców, którzy łączą zachowanie człowieka z procesami zachodzącymi w jego mózgu. Metoda bazuje również na podstawowych założeniach neurologii, integracji sensorycznej oraz psychologii.

Podczas terapii taktylnej poprzez wykorzystanie różnych technik masażu dochodzi do stymulacji receptorów znajdujących się w skórze oraz aktywacji rozwoju funkcji mózgowych i układu nerwowego. W trakcie terapii dostarczane są kontrolowane ilości bodźców sensorycznych – w głównej mierze dotykowych i proprioceptywnych. Czynności te mają na celu uruchomienie naturalnych mechanizmów rozwoju i samoregulacji organizmu.

Masaż należy wykonywać na tyle delikatnie by był on przyjemny, a jednocześnie wystarczająco mocno, by terapeuta mógł wykorzystać jego pobudzające działanie. Ruchy dłoni powinny być spokojne, wolne i rytmiczne, a siła dotyku odpowiednio dostosowana do wieku pacjenta oraz do rodzaju receptorów, które terapeuta chce stymulować. By zaktywizować wolne zakończenia nerwowe skóry należy przeprowadzić lekki, stymulujący masaż naskórka i skóry właściwej. Uciski o średniej intensywności pobudzają receptory odbierające bodźce o niskiej częstotliwości. By stymulować głębsze struktury skóry właściwej i tkanki podskórnej należy wprowadzić techniki o silniejszym nacisku dłoni, dzięki któremu dochodzi do aktywizacji mechanizmu interakcji związków skóry z mięśniami, ścięgnami i kośćmi.

Stymulacja systemu taktylnego znajduje zastosowanie jako samodzielna terapia bądź jako uzupełnienie innych metod terapeutycznych. Jest to koncepcja wspierająca rozwój dzieci z różnego rodzaju zaburzeniami neurologicznymi czy zaburzeniami procesów integracji sensorycznej. Co więcej, terapię taktylną można stosować profilaktycznie, by zapobiec wystąpieniu nieprawidłowości rozwojowych w przyszłości (m.in. u niemowląt i dzieci należącej do tzw. grupy ryzyka okołoporodowego).

Ze względu na wysoką skuteczność oraz możliwość szerokiego zastosowania stymulacji systemu taktylnego stosowana jest ona również przez terapeutów naszego Ośrodka.

Wskazaniami do stosowania terapii taktylnej są:

  • mózgowe porażenie dziecięce,
  • autyzm,
  • agresywne zachowania,
  • lęki i fobie,
  • nadpobudliwość psychoruchowa,
  • opóźnienia w rozwoju umysłowym,
  • trudności w nauce,
  • zaburzenia mowy.

Prowadzenie terapii taktylnej jest przeciwwskazane, jeżeli u pacjenta występuje:

  • gorączka,
  • ostre stany zapalne i stany alergiczne skóry,
  • zapalenie węzłów chłonnych,
  • krwotoki lub tendencje do ich występowania,
  • skaleczenia skóry,
  • wszelkiego rodzaju zmiany dermatologiczne,
  • wczesny okres po złamaniach, skręceniach, zwichnięciach,
  • zapalenie i zakrzepica żył,
  • niewyrównane wady serca.