Terapia w kombinezonach

W Ośrodku korzystamy z kombinezonów Spider Suit.

Kostium składa się z kamizelki, spodenek, wyprofilowanych nakolanników. Wszystkie te elementy łączą się ze sobą za pomocą gumowych cięgien wpływających na czynność mięśni. O sposobie regulacji napięcia gum w kombinezonie decyduje terapeuta. Regulacja napięcia gum wynika ze szczegółowej analizy sił działających na każdy staw, oceny działania mięśni na poszczególne stawy, zmian napięcia mięśni przy zmianach pozycji, istniejących przykurczy w stawach i odruchów patologicznych.

Kostiumy wraz z upięciami stanowią zewnętrzną formę układu mięśniowego, dlatego prowadzona w nich terapia wpływa na:

  • rozwój i wzmocnienie większości partii mięśniowych;
  • normalizację napięcia mięśniowego;
  • redukcję patologicznych synergii mięśniowych;
  • wzorce postawy;
  • motorykę tułowia, kończyn górnych i dolnych w kierunku jak najbardziej zbliżonym do fizjologicznego;
  •  przebudowę patologicznych stereotypów ruchowych.

Dostarczanie impulsacji przedsionkowo-proprioceptywnej (czucie głębokie) daje młodym pacjentom możliwość szybszej:

  • nauki wzorców globalnych w chodzie i reedukacji chodu;
  • poprawy równowagi;
  • poprawy koordynacji ruchowej;
  • poprawy funkcji precyzyjnych.

Skuteczność terapii w kombinezonach zależy od stopnia porażenia, charakteru, rozległości i intensywności patologicznych synergii mięśniowych, dystrybucji napięcia mięśniowego, obecności przykurczów funkcjonalnych i organicznych w stawach kończyn, szczególnie w stawach biodrowych i skokowych, oraz motywacji dziecka. Na efektywność działania kombinezonu na dziecko i jego pracę w nim wpływa również możliwie intensywne wstępne zastosowanie technik rozluźniających nadmiernie napięte partie mięśni oraz pobudzenie do działania mięśni hipotonicznych (o obniżonym napięciu).

Wskazania do stosowania kombinezonu:

  • mózgowe porażenie dziecięce;
  • opóźnienie psychoruchowe;
  • atetoza;
  • ataksja;
  • spastyczność;
  • wzmożone napięcie mięśniowe;
  • obniżone napięcie mięśniowe;
  • autyzm;
  • udary mózgu;
  • zespół Downa;
  • stany pooperacyjne oraz po uszkodzeniu narządu ruchu.

Bezwzględne przeciwwskazania do stosowania kombinezonów:

  • zaburzenia wzrostu i kostnienia;
  • choroby kręgosłupa związane z dyslokacją krążka międzykręgowego;
  • choroby metaboliczne, np. zespół mitochondrialny;
  • choroby postępujące, np. dystrofie mięśniowe;
  • subluksacje stawów biodrowych powyżej 35%;
  • skoliozy idiopatyczne i strukturalne powyżej 25-30°.

Względne przeciwwskazania do stosowania kombinezonów:

  • wady serca o różnej etiologii;
  • niekontrolowane, lekooporne formy epilepsji;
  • cukrzyca;
  • znaczne nadciśnienia śródczaszkowe;
  • wodogłowie;
  • chroniczne choroby nerek i trzustki.