Terapia w kombinezonach
W Ośrodku korzystamy z kombinezonów Spider Suit.
Kostium składa się z kamizelki, spodenek, wyprofilowanych nakolanników. Wszystkie te elementy łączą się ze sobą za pomocą gumowych cięgien wpływających na czynność mięśni. O sposobie regulacji napięcia gum w kombinezonie decyduje terapeuta. Regulacja napięcia gum wynika ze szczegółowej analizy sił działających na każdy staw, oceny działania mięśni na poszczególne stawy, zmian napięcia mięśni przy zmianach pozycji, istniejących przykurczy w stawach i odruchów patologicznych.
Kostiumy wraz z upięciami stanowią zewnętrzną formę układu mięśniowego, dlatego prowadzona w nich terapia wpływa na:
- rozwój i wzmocnienie większości partii mięśniowych;
- normalizację napięcia mięśniowego;
- redukcję patologicznych synergii mięśniowych;
- wzorce postawy;
- motorykę tułowia, kończyn górnych i dolnych w kierunku jak najbardziej zbliżonym do fizjologicznego;
- przebudowę patologicznych stereotypów ruchowych.
Dostarczanie impulsacji przedsionkowo-proprioceptywnej (czucie głębokie) daje młodym pacjentom możliwość szybszej:
- nauki wzorców globalnych w chodzie i reedukacji chodu;
- poprawy równowagi;
- poprawy koordynacji ruchowej;
- poprawy funkcji precyzyjnych.
Skuteczność terapii w kombinezonach zależy od stopnia porażenia, charakteru, rozległości i intensywności patologicznych synergii mięśniowych, dystrybucji napięcia mięśniowego, obecności przykurczów funkcjonalnych i organicznych w stawach kończyn, szczególnie w stawach biodrowych i skokowych, oraz motywacji dziecka. Na efektywność działania kombinezonu na dziecko i jego pracę w nim wpływa również możliwie intensywne wstępne zastosowanie technik rozluźniających nadmiernie napięte partie mięśni oraz pobudzenie do działania mięśni hipotonicznych (o obniżonym napięciu).
Wskazania do stosowania kombinezonu:
- mózgowe porażenie dziecięce;
- opóźnienie psychoruchowe;
- atetoza;
- ataksja;
- spastyczność;
- wzmożone napięcie mięśniowe;
- obniżone napięcie mięśniowe;
- autyzm;
- udary mózgu;
- zespół Downa;
- stany pooperacyjne oraz po uszkodzeniu narządu ruchu.
Bezwzględne przeciwwskazania do stosowania kombinezonów:
- zaburzenia wzrostu i kostnienia;
- choroby kręgosłupa związane z dyslokacją krążka międzykręgowego;
- choroby metaboliczne, np. zespół mitochondrialny;
- choroby postępujące, np. dystrofie mięśniowe;
- subluksacje stawów biodrowych powyżej 35%;
- skoliozy idiopatyczne i strukturalne powyżej 25-30°.
Względne przeciwwskazania do stosowania kombinezonów:
- wady serca o różnej etiologii;
- niekontrolowane, lekooporne formy epilepsji;
- cukrzyca;
- znaczne nadciśnienia śródczaszkowe;
- wodogłowie;
- chroniczne choroby nerek i trzustki.