Terapia ręki to forma postępowania terapeutycznego wykorzystująca elementy różnych metod terapeutycznych nie tylko z zakresy fizjoterapii. Jest terapią skupiającą się na obręczy barkowej i kończynach górnych, jak również na tułowiu. Celem terapii ręki jest usprawnianie motoryki małej, czyli zdolności manualnych pacjenta, i dostarczenie wrażeń sensorycznych. Terapia w podejściu całościowym obejmuje ruchomość łopatek i stawów kończyn górnych oraz normalizację napięcia mięśniowego. W zależności od występujących zaburzeń praca opiera się na zwiększeniu zakresu ruchu i wzmocnieniu siły mięśniowej kończyn górnych, stymulacji czucia powierzchownego i głębokiego, doskonaleniu funkcji kończyn górnych (sięganie, chwyt, manipulacja) oraz doskonaleniu kontroli wzrokowo-ruchowej i koordynacji oburącz.

Terapia jest zawsze poprzedzona diagnozą, która ocenia stopień trudności i zaburzeń funkcji kończyn górnych.

Terapia przeznaczona jest dla pacjentów:

z zaburzeniem napięcia mięśniowego,
z zaburzeniem precyzji ruchu (trudności w drobnych ruchach),
z brakiem koordynacji ruchów kończyny górnej,
z zaburzeniami koordynacji wzrokowo-ruchowej,
z opóźnieniem w zakresie czynności samoobsługowych,
z zaburzeniami zmysłu dotyku.