Sobczyk Daniel Stanisław

Danielek Staś Sobczyk urodził się 25.01.2008 roku z przepukliną oponowo- rdzeniową. W pierwszej dobie życia przeprowadzono u niego operacyjne zamknięcie przepukliny, ale niestety wada ta wyrządziła w jego malutkim organizmie nieodwracalne szkody, które teraz z całych sił stara się w jak największym stopniu naprawić.

Dodatkowo Danielek został obarczony: wodogłowiem (wszczepiona zastawka), pęcherzem neurogennym (brak nerwów czuciowych w okolicach pęcherza i odbytu), jedną stópką końsko-szpotawą, przeprostem w jednym kolanku (uniemożliwiającym prawidłowe stawianie) oraz podwiniętymi obydwoma stawami biodrowymi.

Nasz podopieczny, pomimo swojej choroby, jest bardzo wesołym i pogodnym chłopcem, walczącym ze swoimi ułomnościami bardzo dzielnie. Każdy jego uśmiech i miły gest dodaje rodzicom sił do walki, aby osiągnąć wymarzony cel.

Od pierwszych miesięcy swego życia Danielek jest rehabilitowany tak, aby w przyszłości mógł się poruszać o własnych siłach, tak aby stanął na swe nóżki i prowadził normalne życie. Jest również pod opieką wielu poradni, między innymi: neurochirurgicznej, neurologicznej, urologicznej, nefrologicznej, ortopedycznej, jak również pod opieką psychologa i logopedy.

Całość rehabilitacji rodzice chłopca pokrywali z własnych środków lecz teraz potrzebują Państwa pomocy i wsparcia finansowego, gdyż muszą zaopatrzyć się w specjalistyczny sprzęt ortopedyczny, który jest bardzo drogi. W ciągu roku chcieliby mieć możliwość wyjazdów na turnusy rehabilitacyjne, które tak wiele dają każdemu dziecku niepełnosprawnemu, dzięki odpowiednio wyposażonym salom ćwiczeń, odpowiednio wykształconemu personelowi oraz odpowiednim sprzętom rehabilitacyjnym.

Dla lepszego funkcjonowania naszego podopiecznego potrzeba tak niewiele, a zarazem tak dużo…

Rodzice z całych sił starają się zapewniać synkowi najlepszą opiekę medyczną, ale bez Państwa pomocy nie dadzą już rady na tym etapie życia. Wiedzą, że jest wiele malutkich, potrzebujących aniołków, starali się nie odbierać im możliwości wsparcia, które Państwo ofiarujecie, ale teraz niestety sami tej pomocy potrzebują. Największym ich marzeniem jest zobaczyć Danielka, jak idzie w ich stronę na własnych nóżkach wyciągając rączki i wołając „popatrzcie, ja idę sam”.

Prosimy, popatrzcie na swoje dzieci, wnuki, na te małe zdrowe istotki, które są wokół was, doceńcie to, co macie i podziękujcie, że są. A synkowi Państwa Sobczyków pomóżcie odnaleźć nadzieję na lepsze jutro, pojutrze….na lepsze życie, tak aby w przyszłości mógł iść przez życie SAM.

W imieniu Danielka i jego najbliższych, dziękujemy za wsparcie.